افراط در رجا به امن و غرور، و افراط در خوف به یأس و قنوط منجر می شود. امن یعنی خود را از مکر و عذاب الهی در امان دیدن و ترسی از ترک طاعت و ارتکاب معصیت و ابتلا به غفلت نداشتن و غرور یعنی به ادّعای اعتماد به فضل خدا، دست از انجام طاعت و ترک معصیت کشیدن و به وظایف بندگی عمل نکردن.

محو آثار معاصی از دو راه قابل بررسی است؛ یکی راه غیراختیاری و دیگری اختیاری. عوامل غیراختیاری مؤثّر در محو آثار معاصی، عواملی است که شخصی که مرتکب معصیت شده است، درصدد رفع آثار معصیتش برنیامده است؛ یعنی در مقام توبه و ندامت نیست و بدون اینکه کوچکترین قدمی بردارد، خود خدا دست به کار می شود. 

حضرت موسی علیه السّلام به شخصی برخورد که کور و کر بود و دست و پا هم نداشت؛ به یک تکه گوشت شبیه تر بودتا انسان. از او پرسید حالت چطور است؟ یعنی دنیا و ربت را چگونه می بینی؟ آن شخص در پاسخ موسی علیه السّلام گفت: کیست در این دنیا که حالش مثل من باشد؟ چشم ندارم، درنتیجه آنچه را خدا راضی نیست نمی بینم؛ گوش ندارم، درنتیجه سخنی را که خدا دوست ندارد نمی شنوم؛ پا ندارم، در نتیجه به جایی که خدا راضی نیست نمی روم؛ دست ندارم، در نتیجه کاری را که خدا نمی پسندد نمی کنم و کسی را که خدا نمی خواهد بزنم نمی زنم. پس در همه ی عالَم کسی نیست که حالش از خوبی به من برسد. موسی از معرفت و رضامندی و شاکر بودن او بسیار متعجّب شد...  ۱

عزّت دنیا ذلّت است، ذلّتش که جای خود دارد. ذلّت برای خدا عّزت است، عزّتش که جای خود دارد. دنیا چیز بی اعتبار و بی ارزشی است چون اصلش فنا و نیستی است و بی تردید، برگزیدن زندگی دنیا بر آخرت، کاری نابخردانه خواهد بود و نتیجه ای جز حسرت و ندامت نخواهد داشت .  

حضرت معصومه سلام الله علیها در اوّل ذی القعده ی سال ۱۷۳ هجری قمری قدم به این عالم خاک گذاشتند. پدرشان امام کاظم علیه السّلام و مادر بزرگوارشان نجمه خاتون است. عمر شریف آن بانوی با کرامت همانند جدّه ی بزرگوارشان حضرت زهرا سلام الله علیها، عمری کوتاه بود و درنگ زیادی در این عالم نکردند؛ حدّاکثر زمانی که برای سنّ ایشان نقل شده، بیست و هشت سال است. آن حضرت در دهم ربیع الثانی، در سال ۲۰۱ هجری قمری این عالم را غریبانه ترک کردند.  

هر گاه مؤمن طغیان کند و گل آلود شود، خداوند گودالی را سدّ راه او قرار می‌دهد تا گِل‌هایش ته نشین شود و دوباره صاف شود؛ یعنی با حوادث و ابتلائات جلوی او سد می‌زند تا زلال شود.  

چهارمین اختر تابناک آسمان امامت، حضرت علی بن الحسین علیه السّلام، نمادی از کمالات انسانی، زینت بندگان نیک سیرت و پیام آور کربلاست. تاریخ ولادت این امام همام به نقل مشهور، پنجم شعبان سال سی و هشتم هجری و در شهر مدینه نقل شده است. پدر بزرگوارشان، حضرت سیّد الشّهدا علیه السّلام و مادر گرامیشان شهربانو، دختر یزگرد سوم، آخرین پادشاه ساسانی است. امام سجّاد علیه السّلام شاهد تلخ ترین حوادث و فجایع در روز عاشورا بودند؛ امّا چون کوهی استوار ایستادگی کردند. 

فقط بشارت و مژده ی نزدیک شدن ماه مبارک رمضان، داغ و حسرت فراق ماه شعبان المعظّم را تسکین می دهد. ماه شعبان با همه ی زیبایی ها و لطافت های عارفانه ی خود به پایان می رسد؛ ماهی بسیار دوست داشتنی و زیبا که با عطر دلاویز رسول خدا صلی الله علیه و آله معطّر است؛ ماه صلوات و مناجات شعبانیه، ماه صیام و قیام رسول الله صلی الله علیه و آله در لیالی و ایّام آن. حسرت گذشتن و طی شدن ایّام این ماه فقط با بشارت ورود به ماه مبارک رمضان قابل تحمّل است. ماهی که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بشارت نزدیک شدن آن را در آخرین جمعه ی ماه شعبان المعظّم به مردم دادند.    

شیعه معتقد است چون خدا خالق انسان است، مالک آنهاست و چون مالک انسانهاست، ولایت به آنها دارد. می تواند امر و نهی کند و آزادی های آنها را محدود کند. ولایت الهی در قالب احکام دین و شرع مشخص شده است. برخی از احکام شرع، احکام اجتماعی است؛ مثل احکام نظامی، اقتصادی، سیاسی و احکام قضایی که اجرا شدن این احکام مستلزم وجود حکومت در جامعه می باشد... 

حضرت عبدالعظیم حسنی-رضوان الله تعالی علیه- در چهارم ربیع الثانی سال ۱۷۳ هجری چشم به جهان گشود. ایشان فرزند عبدالله بن علی از نوادگان امام حسن مجتبی(ع) است که نسبش با چهار واسطه به آن حضرت می‌رسد. این سید جلیل القدر، از دانشمندان شیعه و از راویان حدیث ائمه‌ی معصومین(ع) و از چهره‌های بسیار محبوب و مورد اعتماد اهل بیت(ع) به شمار می‌رفت. ایشان، از صحابی امام جواد و امام هادی علیه السلام بودند و بنا به برخی روایات محضر پر فیض امام رضا علیه السلام را نیز درک کردند. در دوران حکومت مخوف عباسی او مدتی طولانی متواری بود و به صورت ناشناخته در جامه‌ی پیک‌ها سفر می‌کرد تا سرانجام به ری رسید و در آنجا رحل اقامت افکند ..