در این قسمتِ شرح ماجرای حضرات موسی و خضر علیهما السلام، سه چشمه ای که حضرت خضر علیه السلام نشان حضرت موسی علیه السلام داد، مورد تأمّل و بررسی قرار گرفته است و سعی می شود نکته های نهفته در آن بازگو شود. چشمه ی اوّل، کشتی یی بود که سوار  آن شدند، حضرت خضر علیه السلام آن را سوراخ کرد و بعد در بیان حکمت کارش گفت: کشتی متعلّق به مسکینانی بود و یک سلطان و ملک و فرمانروایی وجود داشت که هر کشتی سالمی را غصب می کرد و من اراده کردم  (فعل را به خودش نسبت داد) که این کشتی را معیوب کنم تا از معرض غصب مصون بماند و مساکین بتوانند از درآمد آن زندگی خودشان را اداره کنند. این سفینه چیست؟ تأویل عرفانی اش تن سالک و جنبه های نفسانی سالک است که از اوّل راه عادت به نازپروردگی، خوردن غذاهای لذیذ، پوشیدن لباس های زیبا و گران قیمت، سکونت در منازل خیلی مجلّل و ... دارد. نفس معتاد شده و اعتیاد به رفاه دارد...    

افراط در رجا به امن و غرور، و افراط در خوف به یأس و قنوط منجر می شود. امن یعنی خود را از مکر و عذاب الهی در امان دیدن و ترسی از ترک طاعت و ارتکاب معصیت و ابتلا به غفلت نداشتن و غرور یعنی به ادّعای اعتماد به فضل خدا، دست از انجام طاعت و ترک معصیت کشیدن و به وظایف بندگی عمل نکردن.

مهریه یا صداق، تعهد مالی شوهر به همسرش هنگام وقوع عقد ازدواج و شرط صحت آن است. اما فلسفه تعیین مهریه از نگاه اسلام، تنها جنبه ی مادی و اقتصادی ندارد بلکه بسیاری از ابعاد معنوی و تربیتی لطیف که حاکی از پیوند محبت و عشق و بقا و تکامل بوده نیز منظور شده است.   

حضرت موسی علیه السّلام به شخصی برخورد که کور و کر بود و دست و پا هم نداشت؛ به یک تکه گوشت شبیه تر بودتا انسان. از او پرسید حالت چطور است؟ یعنی دنیا و ربت را چگونه می بینی؟ آن شخص در پاسخ موسی علیه السّلام گفت: کیست در این دنیا که حالش مثل من باشد؟ چشم ندارم، درنتیجه آنچه را خدا راضی نیست نمی بینم؛ گوش ندارم، درنتیجه سخنی را که خدا دوست ندارد نمی شنوم؛ پا ندارم، در نتیجه به جایی که خدا راضی نیست نمی روم؛ دست ندارم، در نتیجه کاری را که خدا نمی پسندد نمی کنم و کسی را که خدا نمی خواهد بزنم نمی زنم. پس در همه ی عالَم کسی نیست که حالش از خوبی به من برسد. موسی از معرفت و رضامندی و شاکر بودن او بسیار متعجّب شد...  ۱

عزّت دنیا ذلّت است، ذلّتش که جای خود دارد. ذلّت برای خدا عّزت است، عزّتش که جای خود دارد. دنیا چیز بی اعتبار و بی ارزشی است چون اصلش فنا و نیستی است و بی تردید، برگزیدن زندگی دنیا بر آخرت، کاری نابخردانه خواهد بود و نتیجه ای جز حسرت و ندامت نخواهد داشت .  

حضرت معصومه سلام الله علیها در اوّل ذی القعده ی سال ۱۷۳ هجری قمری قدم به این عالم خاک گذاشتند. پدرشان امام کاظم علیه السّلام و مادر بزرگوارشان نجمه خاتون است. عمر شریف آن بانوی با کرامت همانند جدّه ی بزرگوارشان حضرت زهرا سلام الله علیها، عمری کوتاه بود و درنگ زیادی در این عالم نکردند؛ حدّاکثر زمانی که برای سنّ ایشان نقل شده، بیست و هشت سال است. آن حضرت در دهم ربیع الثانی، در سال ۲۰۱ هجری قمری این عالم را غریبانه ترک کردند.  

هر گاه مؤمن طغیان کند و گل آلود شود، خداوند گودالی را سدّ راه او قرار می‌دهد تا گِل‌هایش ته نشین شود و دوباره صاف شود؛ یعنی با حوادث و ابتلائات جلوی او سد می‌زند تا زلال شود.  

چهارمین اختر تابناک آسمان امامت، حضرت علی بن الحسین علیه السّلام، نمادی از کمالات انسانی، زینت بندگان نیک سیرت و پیام آور کربلاست. تاریخ ولادت این امام همام به نقل مشهور، پنجم شعبان سال سی و هشتم هجری و در شهر مدینه نقل شده است. پدر بزرگوارشان، حضرت سیّد الشّهدا علیه السّلام و مادر گرامیشان شهربانو، دختر یزگرد سوم، آخرین پادشاه ساسانی است. امام سجّاد علیه السّلام شاهد تلخ ترین حوادث و فجایع در روز عاشورا بودند؛ امّا چون کوهی استوار ایستادگی کردند. 

فقط بشارت و مژده ی نزدیک شدن ماه مبارک رمضان، داغ و حسرت فراق ماه شعبان المعظّم را تسکین می دهد. ماه شعبان با همه ی زیبایی ها و لطافت های عارفانه ی خود به پایان می رسد؛ ماهی بسیار دوست داشتنی و زیبا که با عطر دلاویز رسول خدا صلی الله علیه و آله معطّر است؛ ماه صلوات و مناجات شعبانیه، ماه صیام و قیام رسول الله صلی الله علیه و آله در لیالی و ایّام آن. حسرت گذشتن و طی شدن ایّام این ماه فقط با بشارت ورود به ماه مبارک رمضان قابل تحمّل است. ماهی که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بشارت نزدیک شدن آن را در آخرین جمعه ی ماه شعبان المعظّم به مردم دادند.    

شیعه معتقد است چون خدا خالق انسان است، مالک آنهاست و چون مالک انسانهاست، ولایت به آنها دارد. می تواند امر و نهی کند و آزادی های آنها را محدود کند. ولایت الهی در قالب احکام دین و شرع مشخص شده است. برخی از احکام شرع، احکام اجتماعی است؛ مثل احکام نظامی، اقتصادی، سیاسی و احکام قضایی که اجرا شدن این احکام مستلزم وجود حکومت در جامعه می باشد...